Uwaga:
- mapę opracowano na podstawie badań terenowych prowadzonych w latach 70. i 80. XX wieku przez Pracownię Polskiego Atlasu Etnograficznego,
- mapa dotyczy stanu zjawiska w latach 70. i 80. XX wieku,
- punkty oznaczone kolorem szarym odnoszą się do informacji z kwestionariusza PAE nr 7 pt. Zwyczaje, obrzędy i wierzenia urodzinowe,
- punkty z pionową kreską oznaczają informacje pochodzące od ludności napływowej (przesiedleńcy z Kresów Wschodnich i osadnicy z różnych rejonów Polski),
- oznaczenia wykorzystane na mapie zaczerpnięto z mapy pt. Demony porywające i odmieniające niemowlęta opracowanej przez K. Jagiełę (mapa PAE nr 491, karta CCLXXVII),
- w dwóch wsiach (punkt 10.18.I – Sokólsko, ok. Strzelec Krajeńskich; 12.22.VIII – Kowalewo, ok. Kościana) odnotowano, że mamuna występuje w postaci mężczyzny,
- po wnikliwej weryfikacji sygnatur miejscowości w 2016 roku okazało się, że niektóre z nich powinny znajdować się w innych (z reguły pobliskich) polach:
Nazwa demona, którego funkcją poboczną jest porywanie lub odmienianie dzieci, II [w tytule mapy błędnie: I] / Name of the fairy whose secondary occupation was to abduct or swap children, II (mapa 11 ) [w tytule mapy błędnie: 10]
[na podstawie badań PAE z lat 1969-1976]
mapa ukazuje nazwy demona, którego funkcją poboczną jest porywanie lub odmienianie dzieci ; zawarto na niej następujące informacje: XIII. Wątek opowiadań o porywaniu dziecka i podrzucaniu "odmieńca". Jak takiego demona, taką siłę nazywają? XVI. Demony porywające, zamieniające dzieci. 2. Jak takiego demona nazywają? Nazwa demona porywającego lub odmieniającego dzieci: 1 – "kraśnięta", 2 – "skrzat", 3 – "południca", 4 – "łojma", 5 – "zmora", "mara", 6 – "czarownica", 7 – "czercica", 8 – "zły duch", 9 – "zły", 10 – "diabeł", 11 – "rusałka", 12 – "topielec", "wodnik", 13 – "baba jaga", "baba jędza", 14 – potwierdzone informacje z kwestionariusza VII, 15 – inna nazwa (zob. mapa 9), 16 – brak tradycji, 17 – brak odpowiedzi. Kolejne cyfry w kółkach oznaczają: 1 – "wił", 2 – "straszydło", 3 – "wieczornica", 4 – "habernica", 5 – "ciota", 6 – "utopek", 7 – "strzyga", 8 – zamion; są to nazwy sporadycznie występujące w wierzeniach ludowych. Zasięg występowania wierzenia w demona zwanego kraśnię na podstawie mapy K. Moszyńskiego (zob. Demony (porywające i) odmieniające niemowlęta).
Uwaga:
- mapę opracowano na podstawie badań terenowych prowadzonych w latach 70. i 80. XX wieku przez Pracownię Polskiego Atlasu Etnograficznego,
- mapa dotyczy stanu zjawiska w latach 70. i 80. XX wieku,
- punkty oznaczone kolorem szarym odnoszą się do informacji z kwestionariusza PAE nr 7 pt. Zwyczaje, obrzędy i wierzenia urodzinowe,
- punkty z pionową kreską oznaczają informacje pochodzące od ludności napływowej (przesiedleńcy z Kresów Wschodnich i osadnicy z różnych rejonów Polski),
- oznaczenia wykorzystane na mapie zaczerpnięto z mapy pt. Demony porywające i odmieniające niemowlęta opracowanej przez K. Jagiełę (mapa PAE nr 491, karta CCLXXVII),
- w dwóch wsiach (punkt 10.18.I – Sokólsko, ok. Strzelec Krajeńskich; 12.22.VIII – Kowalewo, ok. Kościana) odnotowano, że mamuna występuje w postaci mężczyzny,
- po wnikliwej weryfikacji sygnatur miejscowości w 2016 roku okazało się, że niektóre z nich powinny znajdować się w innych (z reguły pobliskich) polach:
[na podstawie badań PAE z lat 1969-1976]
Uwaga:
- mapę opracowano na podstawie badań terenowych prowadzonych w latach 70. i 80. XX wieku przez Pracownię Polskiego Atlasu Etnograficznego,
- mapa dotyczy stanu zjawiska w latach 70. i 80. XX wieku,
- punkty oznaczone kolorem szarym odnoszą się do informacji z kwestionariusza PAE nr 7 pt. Zwyczaje, obrzędy i wierzenia urodzinowe,
- punkty z pionową kreską oznaczają informacje pochodzące od ludności napływowej (przesiedleńcy z Kresów Wschodnich i osadnicy z różnych rejonów Polski),
- oznaczenia wykorzystane na mapie zaczerpnięto z mapy pt. Demony porywające i odmieniające niemowlęta opracowanej przez K. Jagiełę (mapa PAE nr 491, karta CCLXXVII),
- w dwóch wsiach (punkt 10.18.I – Sokólsko, ok. Strzelec Krajeńskich; 12.22.VIII – Kowalewo, ok. Kościana) odnotowano, że mamuna występuje w postaci mężczyzny,
- po wnikliwej weryfikacji sygnatur miejscowości w 2016 roku okazało się, że niektóre z nich powinny znajdować się w innych (z reguły pobliskich) polach:
Nazwa demona, którego funkcją poboczną jest porywanie lub odmienianie dzieci, I / Name of the fairy whose secondary occupation was to abduct or swap children, I (mapa 10)
[na podstawie badań PAE z lat 1969-1976]
Uwaga:
- mapę opracowano na podstawie badań terenowych prowadzonych w latach 70. i 80. XX wieku przez Pracownię Polskiego Atlasu Etnograficznego,
- mapa dotyczy stanu zjawiska w latach 70. i 80. XX wieku,
- punkty oznaczone kolorem szarym odnoszą się do informacji z kwestionariusza PAE nr 7 pt. Zwyczaje, obrzędy i wierzenia urodzinowe,
- punkty z pionową kreską oznaczają informacje pochodzące od ludności napływowej (przesiedleńcy z Kresów Wschodnich i osadnicy z różnych rejonów Polski),
- oznaczenia wykorzystane na mapie zaczerpnięto z mapy pt. Demony porywające i odmieniające niemowlęta opracowanej przez K. Jagiełę (mapa PAE nr 491, karta CCLXXVII),
- w dwóch wsiach (punkt 10.18.I – Sokólsko, ok. Strzelec Krajeńskich; 12.22.VIII – Kowalewo, ok. Kościana) odnotowano, że mamuna występuje w postaci mężczyzny,
- po wnikliwej weryfikacji sygnatur miejscowości w 2016 roku okazało się, że niektóre z nich powinny znajdować się w innych (z reguły pobliskich) polach:
Nazwy wiru powietrznego związane z jego diabelskim charakterem / The names of the spin of air connected with its diablic character (mapa 19)
[na podstawie badań PAE z lat 1982-2002]
mapa ukazuje występowanie nazw wiru powietrznego związane z jego diabelskim charakterem ; zawarto na niej następujące informacje: Jak nazywają wir powietrzny (nazwa gwarowa)? Co to jest? Czy można było zachorować, gdy powiał? Co robili, by się od tego uchronić? 1 – „diabeł”, 2 – „diabeł kręci”, 3 – „diabeł leci”, 4 – „diabeł tańczy”, 5 – „diabeł się żeni”, „czarcie wesele”, 6 – „diabeł się cieszy”, 7 – „diabły się gonią”, 8 – „diabeł na obiad idzie”, 9 – „diabeł idzie”, 10 – brak tradycji, 11 – brak odpowiedzi.
Agnieszka Lebeda : Wiedza i wierzenia ludowe. Komentarze do Polskiego Atlasu Etnograficznego. Red. Zygmunt Kłodnicki, t. 6, Wrocław : Cieszyn 2002, s. 121; syg. <PAE/KOM/7/>